четвртак, 11. октобар 2012.


1803.
ZAGRLJENI
PROTIV
REŽIMA

Čavić, kandidat Mladena Ivanića za gradonačelnika Banjaluke, i nakon izbora nastavlja svoju molitvu za propast Režima. I nudi se Ujedinjenoj opoziciji. Jer on sam nije dovoljan potencijal da sruši Režim. Čavić sve to čini radi Slobode. Sloboda je, to je poznato, kad ja vladam. Kad vladaju drugi to je Režim.
U mnogim opštinama Opozicija se ujedinila i pobijedila. To je i prije izbora bila predvidiva aritmetika.
Ostaje nekoliko pitanja koja su i politički i sociološki veoma bitna.
·         Da li je sve to što se ujedinilo opozicija. Jer, radi se o opštem šarenilu u kome ima i ad hok faktora koji nisu političke stranke nego su se pojavili samo za ove izbore i, vjerovatno, nikad više. U kome ima interesnih grupa koje se nikako ne mogu prepoznati kao politička artikulacija. U kome ima tipičnih marginalaca izniklih u opštinskim skupštinama na plaćeničkim glasovima stranaka iz nekih drugih podneblja koje na ovim prostorima ne znače ništa. Niko, skoro niko, od njih se nije izjasnio kao opozicija. Nisu ništa rekli protiv Čavićeve noćne more, Režima.
·         Kolika je čvrstoća i trajnost političkih blokova u zagradama. Ona, dabome, nije nikakva nego je determinisana isključivo lokalnim situacijama, nagodbama i interesčićima. U nekoj opštini su jedni u zagradama a njihovi stranački drugovi s one strane brda, u drugoj opštini, izvan su zagrade i podržavaju Režim. NPR.
·         Koliki je stepen obmane birača i građana od strane Koalicija U Zagradama. U Bileći su, na vanrednim izborima, pobijedili Zagradnjaci. Mihajlica i Esdees. Da li je Narod Bileće imao osjećaj da vladaju radikali i esdeesovci. Nije. Imao je osjećaj da vlada Radikal Babić. Jedino djelo te vlasti je srušen spomenik partizanima. Narod Bileće je bio obmanut. Rečeno im je da će vladati i Esdees.
·         Koja je praktična posljedica pobjede Ujedinjene Opozicije, kako je poetski imenuje Čavić, Ivanićev kandidat za gradonačelnika Banje i Luke i vrhovnog Čokornika. Najprije, odvojenost od Vlade Republike Srpske. Zatim, feudalizacija odnosne opštine. Potom, nestabilnost koalicije u zagradi i nestabilnost načelnika u odnosu na skupštinsku većinu. I, ne zadnje, razvoj lokalnog lopovluka, ortakluka i sa načelnikom krsmanluka.
·         Da li demokratija dopušta da se na izbore ne ide pod svojim i političkim imenom. Jabolka. Solidarnošć. Zvono. Dopušta, dabome. Ali ni demokratija ne može prikriti činjenicu da se radi o dirigovanom, možda i plaćenom, turističko-političkom aranžmanu.
·         Da li izbori i političke opcije gube smisao ako se svi ujedinjuju protiv jedne stranke, koja se za tu priliku proglašava Režimom jer je najjača. Dabome da gube. Na izbore se ide, naročito u lokalnoj zajednici, za svoj račun i u svoje ime. Koalicije i kombinacije se prave poslije izbora. U svom i u interesu formiranja vlasti kako građani ne bi trpjeli. Na taj način su svi izborni rezultati unaprijed poznati. Svako ko ne osvaja sigurnih pedeset i neki procenat upisanih birača, izgubiće izbore. Izbori, pak, nisu obaranje najjačeg, izbori su ponuda različitih programa. Ponuda puta, gradnje, napretka. A ne iznuda rušenja. Građani mogu dobiti nešto samo boljim programom. Rušenjem postojećeg programa, bio on dobar ili loš, još uvijek se ništa ne dobija.
Nu. Sve je to praksa nedovršenih, voluntarističkih, manipulativnih i segmentarno upotrebnih društava. Biće zanimljiv bilans lokalne vlasti Koalicija U Zagradama. Jednogodišnji, dvogodišnji, četvorogodišnji. Kako gdje. Unaprijed jamčim da će to biti negativan bilans. Čak ni pozitivna nula.
Biće zanimljivo, uskoro, i detaljnije analizirati konačne rezultate i svaku zajednicu ponaosobo. Nešto o tome nagovještavaju Bosićev oprez i Čavićeva konstatacija da Esenesde ostaje najjači faktor.
A glupaci koji ove glasove preračunavaju u poslaničke mandate nisu ni za razmatranje.